Stanisław Iwanicki

Polityka i administracja

Stanisław Iwanicki, urodzony 5 marca 1951 roku w Białej Podlaskiej, to polski prawnik oraz radca prawny. Jego kariera w polityce jest znacząco związana z różnymi funkcjami publicznymi, które pełnił na przestrzeni lat.

W 1995 roku objął stanowisko szefa Kancelarii Prezydenta RP, odpowiadając za kluczowe sprawy związane z administracją prezydencką. Z kolei w 2001 roku został mianowany ministrem sprawiedliwości, co podkreśliło jego znaczenie w polskim systemie prawnym. Dodatkowo, Iwanicki był także posłem na Sejm III kadencji, co wskazuje na jego aktywność w polityce.

Życiorys

Ukończył w 1975 roku studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1976 do 1984 roku pracował jako prokurator, a w 1981 roku pełnił rolę przewodniczącego Związku Zawodowego Pracowników Prokuratury PRL. Od 1990 przez sześć lat praktykował jako radca prawny. W początkowych latach 90. z ramienia Komitetu Obywatelskiego wszedł w skład rady miasta Radom.

W latach 1991–1995 zajmował stanowisko zastępcy prokuratora generalnego. W 1995 roku mianowany został ministrem stanu oraz szefem Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy, a w tym samym czasie uzyskał tytuł notariusza. Dodatkowo przewodniczył radzie Instytutu Lecha Wałęsy.

W latach 1997–2001 zasiadał jako poseł w Sejmie, reprezentując listę Akcji Wyborczej Solidarność. Wtedy pełnił również funkcję wiceprzewodniczącego Chrześcijańskiej Demokracji III RP. W roku 2001 objął stanowisko ministra sprawiedliwości oraz prokuratora generalnego w rządzie Jerzego Buzka, po czym zrezygnował z bieżącej polityki.

W lutym 2002 roku został prokuratorem w pionie śledczym Instytutu Pamięci Narodowej, a rok później przeszedł na emeryturę.

Przypisy

  1. Ordery dla przedstawicieli rządów okresu transformacji. prezydent.pl, 03.06.2011 r. [dostęp 03.06.2011 r.]

Oceń: Stanisław Iwanicki

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:21