Paweł Korol


Paweł Korol, znany również jako Павел Иосифович Король lub Pawieł Josifowicz Korol, jest postacią historyczną, którą warto bliżej poznać. Urodził się 4 lipca 1890 roku w Białej Podlaskiej, co czyni go znaczącą osobowością w dziedzinie historii regionu.

Jako lekarz, Korol nie tylko angażował się w medycynę, ale również aktywnie uczestniczył w życiu społecznym i politycznym swojego czasu. Był radnym w Brześciu nad Bugiem, gdzie podejmował istotne decyzje dla swojego miasta i jego mieszkańców.

W latach 1928–1930 pełnił funkcję posła na Sejm II kadencji, co jest świadectwem jego zaangażowania w sprawy publiczne i chęci wpływania na politykę krajową. Jego życie i działalność pozostawiają trwalszy ślad nie tylko w medycynie, ale także w polskiej polityce.

Życiorys

Paweł Korol, znany z aktywności zarówno w sferze medycznej, jak i politycznej, swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Siedlcach, a następnie podjął naukę w zakresie medycyny w Warszawie. W trakcie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej, co przyczyniło się do jego późniejszej kariery. W 1923 roku uzyskał prawa oficera rezerwy Wojska Polskiego.

Bezpośrednio po konflikcie zbrojnym, Korol podjął pracę jako lekarz powiatowy i miejski w Brześciu, gdzie otworzył także swój prywatny gabinet lekarski. Jego zaangażowanie w życie lokalne było widoczne poprzez mandaty radnego oraz przewodniczenie Rosyjskiemu Towarzystwu Dobroczynności. Dodatkowo, pełnił funkcje wiceprezesa w kole Ligi Obrony Powietrznej Państwa oraz w Stowarzyszeniu Właścicieli Nieruchomości. Był także skarbnikiem Związku Zawodowego Lekarzy.

W 1928 roku, jako jedyny przedstawiciel Listy Ruskiej, zdobył mandat posła na Sejm II kadencji w okręgu nr 60 (Pińsk), gdzie reprezentował Rosyjskie Zjednoczenie Narodowe. Jego zaangażowanie w różne organizacje pokazuje jego wpływ na życie polityczne i społeczne regionu. Korol był członkiem zarządów Rosyjskiej Organizacji Zjednoczeniowej, Rosyjskiej Organizacji Agrarnej oraz Rosyjskiej Organizacji Włościańskiej.

Po zakończeniu działalności w parlamencie kontynuował praktykę lekarską. Niestety, w 1939 roku został aresztowany przez NKWD, a data i miejsce jego śmierci pozostają nieznane, aczkolwiek istnieją przypuszczenia, że mógł znaleźć się na białoruskiej liście katyńskiej.

Korol pochodził z rodziny Józefa i Marii z Wińskich. Był żonaty z Zofią Korolową z d. Pietrow, a ich rodzina powiększała się o dwóch synów: Mikołaja i Igora. Wnuk Dymitr jest znanym działaczem Związku Polaków na Białorusi, a prawnuk Andriej pełni ważną rolę jako kierownik Katedry Psychologii i Pedagogiki na Uniwersytecie Medycznym w Grodnie.

Przypisy

  1. a b Marek A. Koprowski, Azjatycka chytrość komandarma, kresy.pl, 16.01.2011 r.
  2. Helena Bohdan, Zdrowa rywalizacja, polacy.by, 14.09.2009 r. [dostęp 05.02.2012 r.]
  3. Jarosław Moklak, Łemkowszczyzna w Drugiej Rzeczypospolitej: zagadnienia polityczne i wyznaniowe, „Historia Iagellonica”, Kraków 1997, s. 181.
  4. Tak w przedwojennym informatorze Stanisława Łozy pt. Czy wiesz, kto to jest?, Część I, Warszawa 1938, s. 362. Za Stanisławem Łozą taka sama informacja w: Czesław Brzoza, Paweł Korol, w: Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Kraków 1994, s. 324.

Oceń: Paweł Korol

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:8