Marian Sucharzewski to postać, która z pewnością zapisała się na kartach polskiej historii wojskowej. Urodził się w 1930 roku i zmarł 29 czerwca 1998 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo w Marynarce Wojennej.
W trakcie swojej kariery wojskowej, która trwała od 1948 do 1990 roku, Sucharzewski pełnił wiele istotnych ról. Był komandorem dyplomowanym oraz morskim oficerem pokładowym na okrętach torpedowych, co wymagało nie tylko wysokich kwalifikacji, ale także umiejętności dowodzenia ludźmi w trudnych warunkach morskich.
W ciągu swojej kariery wojskowej dowodził m.in. okrętem ORP „ST-82” oraz grupą kutrów torpedowych. Jego doświadczenie obejmowało również dowództwo nad dywizjonem ścigaczy, 1. dywizjonem kutrów torpedowych oraz 3 Flotyllą Okrętów, co potwierdza jego istotny wkład w rozwój polskiego marynarki wojennej.
Marian Sucharzewski zakończył swoją służbę na stanowisku szefa Sztabu Służb Technicznych i Zaopatrzenia Dowództwa Marynarki Wojennej, co świadczy o jego wysokich kompetencjach oraz zaufaniu, jakim go darzono w siłach zbrojnych.
Wykształcenie
Marian Sucharzewski przyszedł na świat w 1930 roku w Białej Podlaskiej. Jego edukacja wojskowa rozpoczęła się w latach 1948–1952, kiedy to ukończył studia na Wydziale Pokładowym Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. W tym samym czasie uczęszczał również na Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów w specjalności broni podwodnej, który zakończył w 1953 roku.
Dodatkowo, przez lata zdobywał wiedzę jako absolwent kursu dowódców dywizjonów kutrów torpedowych, który trwał od 1955 do 1957 roku. W 1966 roku ukończył fakultet dowódczo-sztabowy w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR.
Służba wojskowa
Marian Sucharzewski, po zakończeniu studiów, rozpoczął swoją służbę wojskową w Marynarce Wojennej, otrzymując kierunek na pierwszą misję w dywizjonie ścigaczy Brygady Obrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy Marynarki Wojennej na Helu. Tam pełnił funkcję dowódcy kutra torpedowego ST-82, a jednocześnie prowadził grupę kutrów torpedowych. W 1953 roku jego kariera nabrała tempa, gdyż został pomocnikiem szefa Wydziału Operacyjnego w Sztabie Głównym Marynarki Wojennej w Gdyni, co prowadziło do kolejnych awansów i nowych ról. W 1954 obejmował stanowisko szefa sztabu dywizjonu ścigaczy oraz dowódcy tegoż dywizjonu.
W okresie od 1957 do 1967 roku służył w 3 Brygadzie Kutrów Torpedowych, podczas gdy zajmował się różnorodnymi obowiązkami, jak dowódca 1. dywizjonu kutrów torpedowych w latach 1957–1958 oraz szef sztabu Brygady (1958–1959). W 1959 powrócił do roli dowódcy 1. dywizjonu kutrów torpedowych i pełnił tę rolę aż do 1967 roku. Po tej przygodzie, w jego karierze nastąpiły dalsze zmiany, obejmując szefostwo Wydziału Szkolenia oraz zastępstwo w Oddziale Operacyjnym w Sztabie Głównym Marynarki Wojennej.
Od 1969 roku Sucharzewski dowodził nowo utworzoną 3 Flotyllą Okrętów w Gdyni, a jego wyjątkowe umiejętności nie zostały pominięte, ponieważ również pełnił rolę zastępcy szefa Sztabu Głównego Marynarki Wojennej ds. organizacyjno-mobilizacyjnych w latach 1969-1971. W 1980 roku został szefem Sztabu Służb Technicznych i Zaopatrzenia Dowództwa Marynarki Wojennej oraz otrzymał zaszczytne wyróżnienie wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich” w dniu 10 października tego samego roku.
Po zakończeniu służby, w 1990 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Marian Sucharzewski zmarł 29 czerwca 1998 w Gdyni i spoczął na Cmentarzu Marynarki Wojennej w Gdyni, pozostawiając za sobą znaczące osiągnięcia wojskowe.
Awansował kolejno na stopnie oficerskie:
|
|
Odznaczenia
Marian Sucharzewski był wyjątkową postacią, która zdobyła wiele odznaczeń za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy listę niektórych z nich:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Zygmunt Popławski | Henryk Rakowski | Władysław Ryżko | Stanisław Tessaro | Ryszard DemczukOceń: Marian Sucharzewski