Mirosław Jaworski (ur. 1961)

---

Życiorys

Pochodzenie Mirosława Jaworskiego sięga wsi Huszcza. Jako utalentowany sportowiec rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w 1974 roku w AZS AWF Biała Podlaska. W przededniu wiosennej rundy sezonu 1976/1977 miał zaszczyt dołączyć do kadry pierwszego zespołu. W barwach tego klubu grał od 1977 do 1979 roku w III lidze, gdzie zadebiutował 17 kwietnia 1977 w meczu przeciwko Stali Poniatowa. Przez cały czas pobytu w AZS rozegrał 55 spotkań, w które to zdobył pięć bramek. W sezonie 1976/1977 zagrał w pięciu meczach, bez zdobytej bramki; w 1977/1978 uczestniczył w 25 spotkaniach, zdobywając trzy gole, natomiast w 1978/1979 rozegrał kolejne 25 spotkań, w których strzelił dwie bramki.

Po swoim czasie w AZS, od sezonu 1979/1980, był graczem II-ligowego Stoczniowca Gdańsk. W tej drużynie spędził trzy sezony, gdzie w sumie wystąpił w 50 meczach, zdobywając dwie bramki. Jego statystyki to: 15 spotkań w 1979/1980, 19 spotkań z dwoma golami w 1980/1981 oraz 16 spotkań w kolejnym sezonie. Niestety, w 1982 roku zespół spadł do III ligi, co zakończyło jego przygodę w Gdańsku.

Krótkotrwałym przystankiem w karierze Jaworskiego była Resovia, do której dołączył w 1982 roku, a wiosną sezonu 1982/1983 grał w rezerwach Legii Warszawa, gdzie miał szansę wystąpić w rozgrywkach Pucharu Polski na szczeblu centralnym. Następnie w sezonie 1983/1984 najpierw reprezentował Hutnika Warszawa, jednak na wiosnę tego samego roku przeszedł do I-ligowego Widzewa Łódź. Tam zadebiutował w ekstraklasie 12 maja 1984 roku w meczu z GKS Katowice, a w całym sezonie rozegrał pięć spotkań, uczestnicząc w zdobyciu wicemistrzostwa Polski.

W sezonie 1984/1985 Jaworski wystąpił w 17 meczach, zdobywając przy tym dwa gole. Jego drużyna zajęła trzecie miejsce w lidze, a Mirosław miał także swój udział w triumfie w Pucharze Polski w tym samym sezonie, występując w pięciu meczach tego turnieju. Niestety, podczas półfinałowego starcia z Górnikiem Zabrze 3 kwietnia 1985 roku, doznał kontuzji nogi, co wyeliminowało go z kolejnych spotkań, zarówno w finale Pucharu, jak i zakończenia sezonu ligowego. W sezonie 1985/1986 zagrał w 26 meczach, zdobywając dwie bramki, przyczyniając się do kolejnego trzeciego miejsca drużyny w tabeli.

W sumie dla Widzewa rozegrał 48 spotkań w lidze, zdobywając cztery bramki. Dodatkowo, brał udział w 6 meczach Pucharu Polski, 4 spotkaniach Pucharu UEFA w sezonie 1984/1985 oraz 2 meczach Pucharu Zdobywców Pucharów w edycji 1985/1986. W sezonie 1986/1987 Mirosław przeszedł do I-ligowego Motoru Lublin, gdzie pojawił się w 22 spotkaniach, zdobywając trzy bramki, jednak jego zespół spadł do II ligi. W następnym sezonie Jaworski rozegrał jeszcze 24 mecze w Motorze, ale nie zdołał trafić do siatki.

Następnie wyjechał do Francji, gdzie kontynuował karierę w zespołach US Moulins od 1988 do 1992 oraz US Verneville od 1992 do 1998. W latach 90. zajął się szkoleniem młodzieży piłkarskiej we Francji i tam osiedlił się na stałe. Jego sukcesy nie pozostały niezauważone, zwyciężył bowiem w plebiscycie XX-lecia Bialskopodlaskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej w 1996 roku oraz w plebiscycie na dziesięciu piłkarzy i pięciu trenerów XXV-lecia BOZPN w 2001 roku.

Warto również zauważyć, że Mirosław Jaworski (ur. 1965) był innym piłkarzem, który również związany był z klubem Stoczniowiec Gdańsk i przez większą część kariery grał w Ruchu Chorzów. Prawidłowe zrozumienie historii sportowców jest kluczowe, aby uniknąć zamieszania.

---

Oceń: Mirosław Jaworski (ur. 1961)

---