Jerzy Józef Radziwiłł herbu Trąby, urodzony 10 marca 1668 roku w Białej, to postać o fascynującym życiorysie. Zmarł 2/3 stycznia 1689 roku w tym samym miejscu, pozostawiając po sobie znaczący ślad w historii regionu. Pełnił on funkcję VII ordynata nieświeżskiego oraz od 8 czerwca 1686 roku był podczaszym wielkim litewskim. Jako wojewoda trocki, od 31 grudnia 1688 roku, zarządzał także Białą i pełnił funkcje starosty człuchowskiego, rabsztyńskiego i gulbińskiego.
Jerzy był synem Michała Kazimierza, podkanclerzego litewskiego oraz Katarzyny Sobieskiej, siostry sławnego króla Jana III Sobieskiego. Jego rodzina była mocno osadzona w kontekście politycznym tamtych czasów, a bratem Jerzego był Karol Stanisław, kanclerz wielki koronny. Interesującym faktem jest, że jego ojcem chrzestnym był król Jan Kazimierz.
W tragicznym losie Jerzego znaczącym momentem była jego nagła śmierć, która była skutkiem nieznanej choroby. Został pochowany w klasztorze jezuitów w Nieświeżu. W 1687 roku ożenił się z Marią Eleonorą Anhalt-Dessau (1671–1756), z którą miał córkę, Katarzynę Henrykę, urodzoną w 1688 roku. Niestety, dziewczynka zmarła niebawem po narodzinach. Wdowa po Radziwiłłach powróciła do Dessau, gdzie nie wyszła już więcej za mąż, a całość majątku przypadła młodszemu bratu Karola Stanisława.
Przypisy
- Arkadiusz Kamiński, Starostowie człuchowscy (1454-1772), s. 2.
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Hieronim Florian Radziwiłł | Tekla Róża Radziwiłłówna | Dominik Hieronim RadziwiłłOceń: Jerzy Józef Radziwiłł